φωτογραφίες από τη σημερινή απεργιακή συγκέντρωση και πορεία

προκήρυξη για την απεργία της 26 Σεπτέμβρη

«Ούτε μια φορά δεν αποφεύγει τον αγώνα 
 αυτός που θέλει τον αγώνα ν’ αποφύγει» 

Τετάρτη 26 Σεπτέμβρη: ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΞΑΝΑ ΟΙ ΛΑΪΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι νέοι και νέες της Καρδίτσας

Τούτες τις μέρες ετοιμάζεται να ψηφιστεί στη βουλή το νέο πακέτο μέτρων ύψους 11,5 δις για τη διετία 2013-2014, αθροίζοντας επιπλέον τα 3 δις των συμπληρωματικών μέτρων του περασμένου Μαρτίου, τα 2 δις της λεγόμενης τρύπας του τρέχοντος κρατικού προϋπολογισμού και μύρια όσα, το σύνολο των οποίων θα ξεπεράσει τα 20 δις, τις 150.000 απολύσεις στο δημόσιο τομέα, ενώ μοιάζει πια κακόγουστο ανέκδοτο η «εκτίμηση» πως τα μέτρα αυτά θα είναι τα τελευταία.

Αλήθεια, θυμόμαστε πότε ξεκίνησε αυτός ο εφιάλτης;

Πόσα «μνημόνια συνεργασίας» με τα εγχώρια και διεθνή αρπακτικά της ΕΕ και του ΔΝΤ;

Πόσα «πακέτα μέτρων» για «προσαρμογή»;

Κάθε φορά ήταν και μια τελευταία φορά.

Πίσω απ’ τις απρόσωπες λέξεις που εκστομίζουν περισπούδαστα οι χορτάτοι τεχνοκράτες  κρύβεται απερίγραπτη δυστυχία, φτώχεια και εξαθλίωση για τον κόσμο της εργασίας, που με ρυθμούς καταιγιστικούς περνά στην αντίπερα όχθη, την ανεργία.

Τώρα, που ένα ακόμη «τελευταίο» πακέτο βαρβαρότητας ετοιμάζεται... ΕΜΕΙΣ τι περιμένουμε;;

Η βαρβαρότητα δεν διακρίνεται σε λιγότερο επώδυνη ή περισσότερο δίκαιη για την Κοινωνία. Δεν είναι ούτε «οριζόντια» ούτε «πλάγια». Έχει ένα και μόνο πρόσωπο: είναι ενιαία, σκληρή, ταξική. Μας αφορά όλους. 

Οι κυοφορούμενες νέες βίαιες ανατροπές σε όλο το πλέγμα των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων του Ελληνικού λαού, οδηγούν σε μετωπική σύγκρουση. Την επιδιώκουν, βιάζονται και δεν το κρύβουν. Θα ανατραπούν τα σχέδιά τους μόνο με την ανάπτυξη μεγάλων, ενιαίων, μαχητικών ανυποχώρητων αγώνων.  Τώρα προβάλλει όσο ποτέ επιτακτικά αναγκαίο και αμετάθετο το καθήκον να μετατραπεί η πλατιά αντίθεση και οργή του λαού μας σε οργανωμένη αντίσταση και πάλη. Το δίλημμα έχει από καιρό τεθεί:  ή θα εξακολουθήσουμε να γονατίζουμε, ή θα σηκώσουμε το ανάστημά μας απέναντί τους. Φτάνει μόνο να πιστέψουμε στη δύναμή μας  και να αποφασίσουμε να δώσουμε τη μάχη.

 Ή αυτοί ή εμείς. Μόνη ελπίδα για το λαό είναι ο ίδιος ο λαός!

Ας μην περιμένουμε τις επόμενες εκλογές. Τίποτα δεν κερδίζουμε με την αναμονή και τις αυταπάτες. Ας ξαναπιάσουμε το νήμα των μαζικών αγώνων του προηγούμενου δίχρονου. Ας ξαναοργανώσουμε την πάλη μας. Ας τους αιφνιδιάσουμε εμείς, ενώνοντας τις δυνάμεις μας και τις φωνές μας

 Η Γενική Απεργία στις 26 του Σεπτέμβρη να γίνει μια νέα αρχή.

Για να μην περάσουν τα νέα μέτρα.

Για να φύγουν τρόικα και μνημόνια από τη χώρα μας.

Για τις σύγχρονες ανάγκες μας, για δουλειά, εισόδημα, δικαιώματα, ελευθερίες.

Γιατί… αγωνίζεται για την υπόθεση του εχθρού,

 όποιος για τη δικιά του υπόθεση δεν αγωνίζεται

την Τετάρτη 26/9, 10:30 το πρωί, ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ – ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

η Πρωτοβουλία Καρδίτσας και στη ΔΕΘ!

να πάρουμε πίσω τη ζωή μας

αντίσταση-αλληλεγγύη-διεκδίκηση-ανατροπή

να πάρουμε πίσω τη ζωή μας

Συμπολίτες, συμπολίτισσες

Ο χειμώνας που έχουμε μπροστά μας προβλέπεται ιδιαίτερα βαρύς και δύσκολος. Εκατομμύρια οι άνεργοι, χιλιάδες τα λουκέτα, αμέτρητοι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι. Χιλιάδες νεολαίοι χωρίς δουλειά, χωρίς εισόδημα, χωρίς μέλλον και προοπτική, χωρίς όνειρα… Φτώχεια, απολύσεις, φοροληστεία, απανωτά χαράτσια, αυξήσεις σε πετρέλαιο θέρμανσης, ΔΕΗ, τρόφιμα κλπ οδηγούν στην εξαθλίωση χιλιάδες λαϊκές οικογένειες. Και από κοντά μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, νοσοκομεία που υπολειτουργούν και κλείνουν, φάρμακα και γιατροί που χρυσοπληρώνουμε, σχολεία χωρίς χρηματοδότηση …

Μπορεί οι εκλογές να ανέκοψαν προσωρινά τις λαϊκές κινητοποιήσεις, μπορεί οι κάλπες να άδειασαν τις «πλατείες» και να εκτόνωσαν προσωρινά τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, μπορεί τα κόμματα του συστήματος να κατάφεραν να στήσουν τη κυβέρνησή τους και να φαίνεται ότι ξεπέρασαν την πολιτική κρίση, αλλά για το λαό και τους εργαζόμενους κανένα πρόβλημα δεν λύθηκε. Ίσα-ίσα μας ετοιμάζουν νέα μέτρα που θα κάνουν πραγματικά αβίωτη τη ζωή μας. Έχουμε απέναντί μας τη δεξιότερη από ποτέ τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και ένα νέο κύμα αντιλαϊκών μέτρων, πραγματικό τσουνάμι που θα σαρώσει ότι απέμεινε από το εισόδημα και τις καταχτήσεις μας. Θέλουν να μας επιστρέψουν στο μεσαίωνα με 13 ώρες δουλειά, χωρίς πενθήμερο, χωρίς κατώτατο μισθό, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς δικαιώματα… Και από την άλλη πραγματικό πλιάτσικο του δημόσιου πλούτου με ιδιωτικοποιήσεις-εξπρές και εκποίηση όσο-όσο του λαού και της χώρας στους επικυρίαρχους ιμπεριαλιστές της ΕΕ και του ΔΝΤ. Μια άνευ προηγουμένου μεταφορά πλούτου από τους «κάτω» προς τους «πάνω», από «μέσα» προς τα «έξω», από το λαό και τους εργαζόμενους προς το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο.

Από τη Μέρκελ μέχρι τον Ολάντ, δεξιοί και «σοσιαλιστές», νεοφιλελεύθεροι και «αντι-νεοφιλελεύθεροι», όλοι οι εκπρόσωποι του κεφάλαιου και των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων απαιτούν και πιέζουν για «τήρηση των δεσμεύσεων» και πλήρη εφαρμογή των μνημονίων. Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης από την «επαναδιαπραγμάτευση-επιμήκυνση-απαγκίστρωση» το γύρισαν στην «εδώ και τώρα» κατά γράμμα υλοποίηση των μνημονίων. Απειλούν και εκβιάζουν το λαό με τη «χρεοκοπία», με την «επιστροφή στη δραχμή», με την «έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ»… Λες και ρωτήθηκε ποτέ ο λαός μας για την ΕΕ και το ευρώ, λες και δεν έχουν ήδη χρεοκοπήσει το λαό μας, λες και δεν είναι η ευρωζώνη και η ΕΕ που μας επέβαλαν τρόικες και μνημόνια, που γύρισαν το εισόδημά μας και το βιοτικό μας επίπεδο δεκαετίες πίσω, που ναρκοθετούν το μέλλον μας, το δικό μας και των παιδιών μας…

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέες και νέοι

Τίποτα δεν έχουμε να περιμένουμε απ’ όλους αυτούς. Ούτε έχουμε να περιμένουμε από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.  Οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έχουν παραιτηθεί από την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων και μόνο «για την τιμή των όπλων», κάτω από την πίεση των εργαζόμενων και λόγω της σφοδρότητας των αντιλαϊκών μέτρων, αναγκάζονται που και που σε κάποιες κινητοποιήσεις-«τουφεκιές στον αέρα» χωρίς συνέχεια, χωρίς κλιμάκωση μόνο και μόνο για να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση.

Μόνη ελπίδα για το λαό είναι ο ίδιος ο λαός!

Ας μην περιμένουμε τις επόμενες εκλογές. Τίποτα δεν κερδίζουμε με την αναμονή, και τις αυταπάτες. Ας ξαναπιάσουμε το νήμα των μαζικών αγώνων του προηγούμενου δίχρονου. Ας ξαναοργανώσουμε την πάλη μας. Όπου δουλεύουμε, όπου ζούμε, όπου σπουδάζουμε, παντού να στήσουμε «από τα κάτω» επιτροπές, πρωτοβουλίες, συλλογικότητες αντίστασης-αγώνα-αλληλεγγύης-διεκδίκησης-ανατροπής. Να ξωπετάξουμε τους εργατοπατέρες, να ξαναζωντανέψουν οι σύλλογοι, τα σωματεία, τα συνδικάτα. Να ξεπηδήσουν εστίες αντίστασης – εστίες αγώνα παντού.

Μόνος δρόμος είναι ο δρόμος!

Για να ανατρέψουμε τη βαρβαρότητα.

Για να φύγουν τρόικα και μνημόνια από τη χώρα μας.

Για τις σύγχρονες ανάγκες μας, για δουλειά, εισόδημα, δικαιώματα, ελευθερίες.

Σάββατο 8/9, διαδηλώνουμε στη ΔΕΘ (Καμάρα, 6 μμ)

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ